moskwy

półmoskwa a może to brus śnię jedynie

punkt wyjścia czy jednak to punkt zaczepienia

co niesiesz wektorze i jak mam cię dodać

do siebie gdy wszystko co dodam gdzieś ginie

czy plus to czy minus skalarem nieznanym

próbujesz zawrócić bez zmiany modułu

szczegółu uchwycon w dół brzucha i niżej

nadrzędne współrzędne wyznaczyć udami

co niesiesz jak szybko i z jakim impetem

na mgnienie znów moskwa (to puch dookoła?)

śnieg sypie ja czekam żar leje się z nieba

(to mlecze – przekwitłe a jednak wciąż mlecze)

***

zapomnieć początek wymazać tę jesień

dwie części obwiesić na grocie jak gdyby

ktoś z nas mógł je zeszyć tą moskwą tym śniegiem

tym ściegiem swobodnym ode mnie do ciebie

ja ziemia ja wieczność ty kręt i kierunek

z a punktu do punktu przy którym chcę czekać

i to co pomiędzy – ogarnąć nie umiem

wystarczy że myślisz 
wystarczy że czuję

2017