anatawakomorebidesuka (mów mi jesień jesienią..)

 

ზურა

mów mi jesień jesienią
mów mi zostań gdy idę
moim śladem wiatr kroczy
nie! - to ja jestem wiatr!
komorebi przez palce
jak przez liście prześwitem
przetkam wolno wypuszczę
białe smugi na szadź
 
zimno rześko bezludnie
pójdę prosto po torach
w uszach tylko słuchawki
semantyka na ful
tak się boję mieć myśli
myślę sobie niech droga
światłoczule obejmie
i nie trzeba mi słów
 
komorebi kochanie moje ciało na wietrze
nie opiera się żadnym planetarnym promieniom
wszystko dobrze? - zapytasz
z włosów lęk wyszeleszczę
zafurkocę bezwładnie
echa pustkę
powielą

2021 5/44